Eén van de nadelen van mijn interesse in food fotografie is dat afleiding nooit veraf is. Het gebeurt vaak dat, wanneer ik met de voorbereidingen van het avondeten bezig ben, ik gefascineerd raak door de kleur, vorm of textuur van de ingrediënten. Voor ik het weet heb ik de camera in mijn handen en ben ik aan het fotograferen. Als het er veelbelovend uitziet, haal ik het statief erbij. Soms zie ik dat op een andere plaats beter licht is. Dan verhuis ik alles naar die plaats om dat licht te vangen. Wanneer het te donker wordt om met daglicht te fotograferen, haal ik er een softbox bij. Wanneer ik tevreden ben met de opnames leg ik de camera opzij en ga verder met koken.
Wanneer mijn man thuiskomt van zijn werk, meestal later dan ‘etenstijd’, zeg ik hem met een brede glimlach: “Dag schat, ik heb speciaal op jou gewacht met eten.”
